MUSTAFA KEMAL ÖZÇELİK - 10 FCPE il yönetiminden oluşan, 20 000 aşkın aile üyesi olan, FCPE Grand Est (Okul Aile Birliği Federasyonu) Eyalet Komitesi'ne, dün yapılan kongrede yeni başkan seçildim. 

Fransa'da Eyalet Yönetimi'nin eğitim konusunda sorumluluk alanları şunlardır: Öğrencilerin ulaşımı; okul binasının restorasyonu, yapımı ve onarımı, okul kantinleri...

İki yıldır, bölgemizin liselerinde, kitap yerine bilgisayarla eğitim projesi uygulanmaktadır. 1. yıl 49, 2. yıl 102 lisede uygulamaya girdi. Gelecek 2019/2020 eğitim dönemi yılları için, eyalet bölgesinde bulunan tüm devlet ve özel liselerde 1. sınıf ve bazı liselerde 2. sınıf dahil olmak üzere, öğrenciler müfredatı bilgisayar üzerinden takip edecek.

Önceki 2 yıl için öğrencilere ücretli satılan bilgisayarlar, FCPE Grand Est Eyalet Komitesi'nin yaptığı lobicilik faaliyetleri, toplantılar ve istişareler sonucu, ücretsiz olarak dağıtılacak.

Bu uygulama, sonraki yıllarda Fransa'nın tüm eyaletlerine yayılacak.

Günümüzde, toplum her zaman her şeyi daha hızlı elde etmek istemektedir. Bu istek çocuklarımız ve ögrencilerimiz için de geçerli.

Bu olgu, çocuklarımız üzerinde büyük bir yük ve sorumluluk hissettirmektedir. Okul, öğrenciyi mutlak başarı için formatlamaktadır. Ebeveynler de, okulların başarı oranlarına bakarak bu sorumluluğu taşımıyor mu? Örneğin, çocuklar ek derslere yönlendiriliyor veya imkanı olan aileler çocuklarına özel öğretmen tutuyor.

Çocuklar arasında rekabet anaokulundan başlayarak, ortaokul ve liselerde de daha da artıyor.

Başarı kavramı herkes için aynı değil. Bu kavram, grubun sosyo-kültürel durumuna, kendi eğitim seviyesine, işine, çevresindeki arkadaşlarına göre değişiyor.

Toplum ve sistem, 3 ana başlıkta çocuklar üzerinde sürekli bir baskı uyguluyor:

- Puanlama sistemi ile eğitim kurumu tarafından,

- Sosyal başarıyı arayan ebeveynler tarafından,

- İşsizlik korkusu ile toplum tarafından çocuklar bu baskıyı sürekli hissetmektedir.

Okul başarısı, sosyal başarı ile eş anlamlı mı?

İdealin ne olduğunu bilmiyorum fakat; çocuklarımıza ve öğrencilerimize sadece okul müfredat ve programındaki bilgi aktarımı değil de, hünerleri ve becerileriylede değerlendirilecek bir eğitim sistemi kurmak lazım. Böylelikle öğrencinin başarabileceğine inancını ve kendisine güvenini artırabiliriz. Birbirleriyle sürekli rekabet ve yarışma halinde olan çocuklar tam tersine özgüvenini yitirebilir. Ve bu sonuç, bazı çocuklarımızı yol kenarında bırakıp, eğitim sisteminin dışına sürükleyebilir. Çocuklarımızın, çalışmalarında daha başarılı ve verimli olabilmeleri için, onların öğrenme kapasitesini ve ritmini göz önüne alarak bir çalışma sistemi hazırlamak lazım.

Okul aile birliklerinin, velilerin ve öğrencilerin fikirlerine başvurarak, ortak bir çalışma hazırlamak lazım. Bu tür çalışmalar eminim ki yararlı ve birleştirici olur. Hem çocukların motivasyonunu artırır, hem de velilerin okullardan uzak kalmamasını engeller. Kendilerini sistemin içinde hissetmelerini sağlar.

Anne ve babaların çocuklarını sürekli istişare etmeleri, dinlemeleri gerekmektedir, onların kariyer seçimlerinde eşlik etmeleri, onları yönlendirmeleri gerekir. Çocuklarının kapasiteleri ve istekleri doğrultusunda hareket etmeleri gerekir. Kendilerini çocuklarının yerine koyup, kendi yapamadıkları, istedikleri ve hayalleri doğrultusunda onları yönlendirmemeliler. Falancanın oğlu, filancanın kızı şunu yapmış diye hareket etmek ne kadar doğrudur?

Okul aile birliklerinde ve okullarda, velileri eğitmek, bilgilendirmek, çeşitli konferans ve seminerler düzenlemek gerekmektedir. 

Fransa'da milli eğitim sistemi çok karmaşık; farklı kurumlar, karar organları ve okullar bulunuyor. Okul aile birlikleri federasyonlarına üye olmak ve bu komisyonlarda, karar organlarında yer almak şart.

Çocuklarımızı sistemin merkezine yeniden taşımak için devamlı performans yarışı yapmak yerine, öğrencilerin eşit hak ve değerlere sahip olabilmesi, başarılı olabilmesi için çalışmalıyız.