OKTAN ERDİKMEN - Yakın tarih, bir ulusun kaderinin tek bir kişinin inisiyatifine bırakılması nedeniyle yaşanan trajedilerle doludur.

Magna Carta’nın temelleri üzerinde yükselen Batı demokrasileri bile, zaman zaman halkını hipnotize eden diktatörlerin hırslarının bedelini milyonlarca kişinin hayatıyla ödediler.

Kolektif bilinci bir türlü içine sindiremeyen bizim toplumumuz da, her fırsatta tek bir kişinin etrafında toplanıp, onun iki dudağı arasından çıkan her sözcüğü emir telakki etme geleneğinden kurtulabilmiş değil.

Dediğim dedik tek adamlar, ülke yönetiminde halka, şirket yönetiminde çalışanlara, aile yönetiminde de eşlerine ve çocuklarına dünyayı dar ediyorlar.

***

Atatürk’ün Umumi Katibi Hasan Rıza Soyak’ın babası Necip Bey, Enver Paşa’nın ilk gençlik yıllarından beri tanıdığı ve saygı duyduğu bir insandı. 

İttihatçılar, artık savaşı kaybettiği kesinleşen Osmanlı’nın çekilmesine ikna etmesi için, Paşa ile onun görüşmesini rica ettiler. 

Necip Bey de gidip Enver Paşa’yı savaştan çekilmeye iknaya çalıştı.

Aldığı cevap, kendisinin Allah tarafından Büyük Türk hakanlığını kurmaya vekil tayin edildiği yönündeydi.

Necip Bey, eve döndüğünde “Eğer bu adam Harbiye Nazırı, Başkumandan Vekili ve Padişahın yaveri olmasa, yeri doğrudan doğruya tımarhanedir” demişti.

Enver ise “Necip Bey’i de zehirlemişler” diye düşünüyordu.

Karşıtı olduğunuz ideolojinin ülke yönetimini ele geçirdiğini düşünürseniz, tek adam yönetimlerinin neden kötü olduğunu daha iyi anlayabilirsiniz.

Haksızlıklara, hukuksuzluklara, yolsuzluklara ve adam kayırmalara karşı, hep birlikte sesimizi yükseltmeliyiz.

Aksi halde, çocuklarımız da, ülkeyi yönetiyor olmasa, yeri doğrudan doğruya tımarhane olan kimseler tarafından yönetilirler.